Diagramowi może towarzyszyć komentarz słowny, bardziej lub mniej szczegółowy, opisujący sposób wykonywania zagięć. Czasem diagram towarzyszy tekstowi, ale tekst jest fabułą, a nie opisem słownym zagięć (tzw. origami – story, stosowane zazwyczaj w origami dla dzieci).
Formy diagramów mogą być różne:
1.diagram z karteczek – ruchomy, bez dodatkowych znaków – czyli diagram demonstracyjny do prowadzenia warsztatów, zawyczaj przygotowywany w formie planszy, przeznaczony do pracy z dziećmi i początkującymi składającymi;
2.diagram z karteczek – ruchomy, ze strzałkami i kierunkami linii – czyli bardziej rozbudowany diagram demonstracyjny do prowadzenia warsztatów, zawyczaj przygotowywany w formie planszy;
3.diagram z karteczek – nieruchomy, z naniesionymi znakami dotyczącymi linii i kierunku zagięć, położeń kartki itp.; diagram używany w publikacjach;
4.rysunek odręczny,
5.rysunek komputerowy,
6.seria zdjęć wykonanych aparatem cyfrowym,
7.film - duża kolekcja takich diagramów znajduje się na YouTube,
8.siatka zagięć (CP),
9.lista poleceń (tzw. diagram telefoniczny).
Diagramy, niezależnie od formy, powinny posługiwać powszechnie przyjętą symboliką, a w przypadku bardziej skomplikoanych modeli - również tzw. bazami origami.
Zdarzają się niestety przypadki stosowania nietypowych oznaczeń, nieuwzględniania powszechnie znanych baz origami połączone z przesadnie drobiazgowym rozrysowaniem poszczególnych zagięć lub wprowadzeniem własnych baz. Korzystanie z takiego diagramu bywa trudne i wtedy lepiej diagram przerysować nanosząc znane oznaczenia.