3.10.2006
Osiem lat temu postanowiliśmy, że pokażemy szerokiej publiczności złożone przez nas modele. Założyliśmy stronę internetową i pojechaliśmy z naszymi modelami na KOTE.

Siedem lat temu zapragnęliśmy zobaczyć, co w szerokim świecie słychać. Pojechaliśmy na konferencję BOS do Yorku i na konferencję do Szwecji.

Sześć lat temu zorganizowaliśmy wystawę w Centrum Sztuki i Techniki Manggha i założyliśmy oddział Polskiego Centrum Origami w Krakowie – GOPCO. Wysłaliśmy też pierwszy diagram naszego modelu (Słoneczko) do biuletynu konferencyjnego BOS.

Pięć lat temu zaczęliśmy badać sposób łączenia modułów przy pomocy spiral zaprojektowany przez Hermana van Goubergena. Powstały pierwsze modyfikacje kręciołków Hermana.

Cztery lat temu zorganizowaliśmy pierwszy plener origami.

Trzy lata temu zamarzyło nam się zapraszanie zagranicznych gości. Zaplanowaliśmy zatem kurs instruktorski, aby goście mieli z kim składać. Pojawiły się pierwsze w pełni autorskie modele członków GOPCO. Powstała również grupa robocza SNM „Origami i matematyka”. Rozpoczęły się spotkania koła problemowego OiM. Pojawiły się "Kręciołki”. Zostaliśmy laureatami „Papierowego Oskara”.

Dwa lata temu zaczarowały nas kokardki. To wtedy powstały projekty koronek i pierwszych wielościennych modeli kokardkowyc.

Rok temu uczestniczyliśmy wystawie „Masters of Origami” w Hangar 7 w Salzburgu. Byliśmy współzałożycielami Polskiego Towarzystwa Origami – Papierowe Fantazje. A podczas konferencji origami w Barcelonie zaprojektowaliśmy „Czworościan a’la Gaudi”.

W tym roku zaprezentowaliśmy nasze przemyślenia podczas 4 konferencji OSME (Origami – Science, Math and Education) w Asilomar (USA).

Co dalej? Jakie plany mamy na przyszłość? Co warto byłoby zrobić?

3.10.2006
Krystyna i Wojciech Burczyk